EINDELIJK ZALM

De man was vanavond niet aanwezig voor het eten. Hij had een verlate nieuwjaarsborrel in het immer zonnige Almere en zou daar ook gevoerd worden.

Zo’n kans moet je grijpen. En zo kwam het dat we vandaag eindelijk weer eens zalm aten. Mijn man krijgt al rillingen bij het woord dankzij een bedorven zalm die hij ooit at in Mierlo en aangezien ik volledig begrip heb voor zijn afkeer van de weerzinwekkende combinatie zalm-Mierlo-bedorven, komt er bij ons nooit een zalm in de pan. En dat is ontzettend jammer, want een goed gebakken zalmfilet is niet te versmaden. Dat vind niet alleen ik, maar ook de kinderen.

Erbij maakte ik fusilli met verse pesto a la Jamie. Dit is een recept dat ik inmiddels al tot vervelens toe heb gedeeld met jullie, dus als je wilt weten hoe het moet: check de foto. Of bel me desnoods.

Terwijl de zalm mooi bruin bakte, dronk ik nog een glaasje Triade. En voordat de wijnpuristen in de pen klimmen om mijn wijnkeuze bij de zalm neer te sabelen: ik vond ‘m er heerlijk bij en dat is soms het enige dat telt. Zalm-pesto-Triade. MMMMMM!