De meesten van jullie zijn op de hoogte van mijn moeizame relatie met mijn barbecue. Ik heb ruzie met aanmaakblokjes, houtskoolsoorten en zelfs met het handvat van mijn Weber. Maar sinds medio juli lijken we de impasse te hebben doorbroken. Ik heb ineens door hoe de brikettenstarter werkt (en dat is dus doodsimpel, ik schaam me diep), en lukt het nu ook mij om met een nonchalant gebaar de barbecue aan te steken en vervolgens weer soepel in de keuken te verdwijnen voor het aanmaken van de salade, het kloppen van de saus en het bakken der broden, terwijl de houtskooltjes zonder gesputter en gemopper heet worden.
Zo bakte ik vorige week stressloos een paar lamskoteletjes op mijn terras en ook vandaag aten we goed gebakken biefstukjes met een dichtgeschroeid korstje. Alhoewel, toen ik de eerste serie aanmaakblokjes die ik onder de brikettenstarter had aangestoken, na 10 minuten weer futloos uit zag waaien en mijn briketten weer bleken afgekoeld, voelde ik de oude weerzin weer even opkomen, maar de 2e serie blokjes vlamden snel op en de barbecue gloeide al gauw van de hitte.
Erbij aten we een restjes-salade, die ik had gemaakt van een half Galia-meloentje dat ik nog in de koeling had liggen, met erbij twee trostomaten in stukjes, een halve rode ui in dunne ringen en een dressing met verse tijm, honing, appelazijn en mooie olijfolie.
En omdat onze zoons aan het kamperen zijn met hun opa en oma, genoten mijn man en ik daar rustig samen van. Deze zomer is mooi!
Lizzy proeft Haarlem- en omstreken 