Sorry voor de stockfoto. Ik moet er aan wennen dat ik me overal weer moet gedragen als zo’n millennial die van ieder slablaadje een foto maakt. Of van koffie met een schuimhartje erin. Of van zo’n ontbijtschaaltje met chiazaad en bosbessen. Als ik dat ga doen mogen jullie me trouwens weer massaal ontvolgen.
Vorige week at ik bij Woodstone en daar hadden ze dus wel echt zo’n houtoven als op de foto. En zo’n houtoven, dat wekt vertrouwen. Wat wat kan er in godsnaam misgaan met een pizza die in zo’n heerlijke houtoven is gebakken? In Italië heeft ieder zichzelf respecterend pizza-hutje een echte houtoven staan en dat levert steevast een knapperig stukje hemel op. Zo herinner ik me nog een onooglijk, fout, plastic zaakje nabij Modena waar we op witte plastic tuinstoelen vanuit plastic bekers rode wijn dronken en de meest perfecte, knapperige droompizza ooit aten.
De realiteit bij Woodstone aan het Hortusplein in Haarlem is toch echt een andere. De grote houtoven en attente bediening ten spijt, echt Italiaans wil het toch niet worden. De pizza’s zijn zeker niet slecht, maar missen net dat ene stukje knapperigheid, net dat beetje zoetheid van de tomatensaus, net die romigheid van bubbelende, gesmolten kaas om echt indruk te maken.
Voor echt goede pizza’s moet je in Haarlem naar de Nolita Pizzabar in de Lange Veerstraat. Of rij gewoon even naar Mister Pollo in Rubiera, vlak naast Modena. Niet schrikken van de buitenkant van het zaakje, gewoon gaan zitten, een pizza bestellen en genieten. Wie weet schrijf je er dan later ook een stukje over.
Lizzy proeft Haarlem- en omstreken 
Ik was er zelf ook bij en wat ze hier vertelt is zeker waar!