Ik vroeg vorige week aan mijn oudste zoon of hij mij een goede moeder vond en of er nog dingen waren die ik kon verbeteren. Ik kreeg als antwoord dat ik het goed deed, maar dat ik ‘m wel wat vaker op de iPad mocht laten spelen. En dat ik ook vaker pannenkoeken moest bakken.
Dat van die iPad heb ik maar even laten rusten want ik vind dat mijn kinderen een stuk leuker zijn als ze niet iedere dag aan dat vervloekte apparaat hangen, maar aan het gebrek aan pannenkoekenbakkerij kon ik natuurlijk makkelijk iets doen. En dus bakte ik vandaag – de naderende moederdag in ogenschouw genomen – een grote stapel pannenkoeken. Met appel en met spek.
De kinderen smikkelden en ik? Ik heb goede hoop op een mooie moederdag.